07.09.2020
Хто ён, сапраўдны сын сваёй краіны, разважалі вучні Пескаўскага ВПК дзіцячы-сад – сярэдняя школа
1 верасня ў 8 класе дзяржаўнай установы адукацыі “Пескаўскі вучэбна-педагагічны комплекс дзіцячы сад-сярэдняя школа” адбыўся ўрок “Я вырас тут, і край мне гэты дарагі”.
Урок садзейнічаў фарміраванню ў навучэнцаў пачуцця гонару за дасягненні нашай краіны за гады незалежнасці, выхаванню грамадзянскай адказнасці, ініцыятыўнасці і творчай актыўнасці. Змест урока быў сфакусаваны на асэнсаванні паняцця “малая радзіма” і яе значэнні ў жыцці кожнага чалавека, а таксама на прыкладах прафесійнай і грамадскай дзейнасці землякоў, іх укладу ў развіццё эканомікі, культуры, спорту і навукі Беларусі.
Цікавасць да сучаснасці і мінулага свайго краю, здольнасць шанаваць гістарычную і культурную спадчыну, любіць і шанаваць родную прыроду – ўсё гэта дазваляе развіваць каштоўнаснае стаўленне да малой радзімы і асабістую датычнасць кожнага да яе лёсу. Для кожнага чалавека Радзіма пачынаецца з таго незабыўнага кутка, дзе ён нарадзіўся і вырас, з сям'і, якая падарыла яму любоў і клопат, з навакольных яго людзей, роднай прыроды. На ўроку вучні разважылі аб тым, што кожны чалавек не толькі сын ці дачка сваіх бацькоў, але і сваёй краіны, што сапраўднага сына краіны характарызуе патрыятызм, які праяўляецца ў гонары за дасягненні сваёй краіны, у павазе да яе гістарычнага мінулага, у беражлівых адносінах да народнай памяці, нацыянальных традыцый, у стваральнай працы на карысць Радзіме, у гатоўнасці абараняць яе.
“Мы, дзеці нашай роднай Мастоўшчыны, павінны ведаць, што край, у якім мы жывём, – гэта самы цудоўны падарунак лёсу, самае дарагое, што ў нас ёсць. Патрэбна толькі сэрцам адчуць еднасць з ім, ведаць мінулае роднага краю, ганарыцца яго спадчынай” ,– гаварылі дзеці. Чалавеку трэба ведаць сваю гісторыю не толькі розумам, але і сэрцам. Памяць – гэта сумленне ў адносінах да мінулага. Нездарма гаварылі мудрацы: “Той, хто не памятае свайго мінулага, будзе вымушаны перажыць яго зноў”. Мы памятаем пра жудасныя гады Вялікай Айчыннай вайны. У Мастоўскім раёне ўсталяваныя помнікі на брацкіх магілах воінаў і партызан, якія загінулі ў бітвах з ворагам, а таксама ахвярам фашызму і землякам, якія загінулі падчас вайны. Штогод у Дзень Перамогі да гэтых месцаў прыходзяць мастаўчане, каб аддаць даніну павагі памяці тым, хто не пашкадаваў свайго жыцця за гонар, свабоду і незалежнасць Радзімы. Асноўным у выхаванні маладога пакалення з'яўляецца выхаванне патрыятызму, грамадзянскасці, любові да Радзімы, да роднага краю, пачуццё гонару за сваю малую радзіму, бо любоў да роднай зямлі, да роднага краю, да бацькоў – найважнейшае пачуццё, якое паяўляецца ў чалавека з моманту яго нараджэння і застаецца з ім на ўсё жыццё. “Нельга абудзіць пачуццё Радзімы без ўспрымання і перажывання навакольнага свету. Няхай у сэрцы дзіцяці на ўсё жыццё застануцца ўспаміны пра маленькі куточак далёкага дзяцінства. Няхай з гэтым кутком звязваецца вобраз вялікай Радзімы”, – пісаў В. А. Сухамлінскі.
Па матэрыялах сайта раённай газеты «Зара над Нёманам»